Sinema salonuna girdiğim anda Nuri Bilge Ceylan'ın filmini izleyeceğim hissine kapıldığım, sonrasında çok da yanılmadığım film.
Dinler arası aşka toplumun bakış açısını yansıtan, bu bakışı acımasızca eleştiren ve tabulara yenilmeyerek aşkı yaşatacak bir film hayaliyle gitmiştim ama olmadı.
Konusu itibariyle olmasa da bazı görüntülerden çok etkilendiğimi söylemem gerek.
Hakan Günday'ın da dediği gibi mükemmel teori, pratiğe döküldüğünde yarısı bile gerçekleşmiyor tezine ta nık olduğumuz gerçeği varken herhangi bir ses , konuşma olmaksızın duyguların mükemmel biçimde aktarıldığına bu filmde yeniden tanık oldum.
Müezzinin aşık olduğu kadının gideceğini öğrendiğinde sahile gidip tek başına oturduğunda suskunluğuna rağmen kameranın çekim alanında olan dalgaların sahile şiddetli vuruşu adamın söz söylemesine gerek bırakmıyor.
İçerikten çok görüntüleriyle öne çıkan bir film.
Sinem
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder